มีใครเคยรู้สึกไม่ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็นบ้างไหมคะ

เราป่วยเป็นโรคกระดูกสันหลังคดทำให้เอียงเล็กน้อยเวลายืน..เวลาทำอะไรไปไหนมาไหนจะรู้สึกอายมากๆ..แต่ก็พยายามชินปรับตัวและอยู่กับมันเรื่อยมา..บางทีก็รู้สึกว่า..ทำไมคนที่ป่วยต้องเป็นเรา...คนที่เป็นแบบนี้ต้องเป็นเรา..โอกาส1 ในแสนยังเกิดขึ้นกับเรา..เรารู้สึกน้อยใจและยิ่งเวลาเห็นตัวเองในกระจกมันจะย้ำเสมอเรา..กับบางเรื่องเราทำได้แค่นี้นะ..ไม่ว่าเป็นเรื่องความรัก การทำงาน การเรียน การคบเพื่อน และการเข้าสังคมต่างๆ..มำให้เราไม่มีความมั่นใจ..ทำให้เรารู้สึกผิด..ผิดที่ทำให้ครอบครัวต้องมีคนแบบเรา..คนป่วยๆ..ถ้าเลือกได้ก็อยากเป็นคนที่สุขภาพแข็งแรง..ไม่เจ็บไม่ป่วย..และร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงเหมือนคนอื่นๆบ้าง..พอจะมีวิธีไหนที่ทำให้เราอยากมีชีวิตต่อไป..อย่าสู้ต่อไปบ้างไหมคะ